Göz kapaklarında ağırlığı duruyordu zamanın
Zamanın kırlaşmış uykusuzluğu
Ağır ağır açılıp kapandıkça gözleri
Saatine bakıyordu
Ya yarın yoksa!
Yaşar mıydı bir gün daha
Sol tarafında yatan o güzel / Kırk yıllık
Kadının koynunda
Bir gün daha
Canım Cehennem
Söylenecek bir söz ?
Ne denilir ki bir veda anında
Hoşça kal, dışında
Hele de vakit bomboşsa
Bak işte!
Hiç söz yok
Canım cehennem
Cehennemin dibine kadar…
GİT! Desem
Şubat
Tam da yara aldığımız yerden yakalıyorlar bizi
En şubat yanlarımızdan…
Adsız 4
Her aşk katilini yanında taşır
Seve seve öldürülürsün…
Siz
Siz,
Evet siz!
Her gün biraz daha mavisiniz
Yeşil
Beyaz
Turkuaz
Her gün biraz daha sümbül
Lale
Karanfil
Gül
Gül, dedim de
Çok güzel yüzünüz
Keyifli
Ve bol şekerli gülüşünüz
Ah, gülüşünüz
Bana uzak
Çok uzak
Daha da uzak
Benim siyahtan başka rengim
Küçük, çatlak bir saksıda kaktüs çiçeğim…
…den başka
Yok!
Yok kalbinizden tutacak
Ne keyfim
Ne de şekerli düşlerim
Nisan
Süt kokusuna
Kırağı çalmış
Kefeni kundak yırtığı bir an
Baharın buz gibi memelerinde
İlk nefes acısı
Yüreğe batan
Ardından
Bir ağlama sesi / Sıradan
Doğdum
Adım Nisan
Annem gül kokuyordu
Son Nefes
Bir teli kırık keman eşliğinde
Dilimde titrek bir ıslık / Hüzzam
Karanlığa dolan
Ölmekteyim…
Serçelerin son ölüm uçuşlarında
Bilenmiş eski gecelerden bir an
Şah damarım paslı bıçak kesiği
Ve can iki nefeslik ömür
Payıma kalan
Bir ben gelmiş yapışmış yakama
Boş sessizlikte
Bir çığlık ben
Kan gölü ağzımın boşluğunda
Son bir iki nefes / Daha
Geride sen
Ve itiraf edilmemiş bir yalan
Aşktan kalan
Ölüyorum
Vakitlerden senli bir an
Haziran
Aylardan haziran
Bir Şubatın boşluğundan doğan
Bahçemizde ebruli
Akşamüstü çiçekleri
Kırgın…
Solgun…
Yaprakları kan revan…
Son bir sevişme / Daha
Aşktan kalan
İliklerime kadar
İnceden inceye
Yağmur sesinde hicaz
Uçurum renginde kar
Ağlayan beyaz
Sen
Ateşteki bakır
Sudaki isyan
Git!
Gelmelerini sevmedim,
Anlamadım lisanından…
Git!
Kar altında sevişemez
Hiçbir Haziran
Kelebeklerde Terketti Beni Kuşlardan Sonra
Çok sonraydı
Sonradan biraz önce
Dışarıda kar yağıyordu
Soğuktu hava
İçeride titrek bir sessizik
Ellerimi tutuyordun
Ellerimi ilk kez bu kadar korkuk tutuyordun
Dudakların üşüyordu…
Dilinde iki kaçak kelime / İki bıçak
Bilelenmiş…
Sus!
Dedim ya sana
Biliyor musun
Kelebekler de terk etti beni / Kuşlardan sonra
Saksıdaki begonya da öldü
Bütün gün böceklerle konuştum
Sonra…
Sonra onlar da gittiler
Sen de gelmedin o gece
O gece hiç sabah olmadı
Dışarıda kar yağıyordu
Soğuktu hava
Alaturka Makamında Aşk
‘Ruhlarımıza kadar yapışan, bu hicaz makamındaki hayat
Madem ki seni
Dibine kadar yaşadık
Öyleyse,
Dibine kadar bat.”
Başlamalı yeniden hayata
Zamanı keşke uğrunda harcamadan
Uzatmadan
Kısa kısa
Öyle ki,
Bir kibritlik ömür biçmeli
Bir sonraki gözyaşlarına
Susmalı en erken saatinde
Düşerken yüreğe akşam
Demlenmeli uzun uzun
Tıka basa uyumalı acıya
Yeniden bir çığlıkla
Selam olsun sabaha
Anlatmak gerek içte kalan ne varsa
Hani uzun zamandır sustuğumuz, susturulduğumuz
Bir vurgu, bir virgül
Arada derin derin nefes
Alaturka makamında bir ses
Bir düşten uyanmadan
Bir gerçeğe koşmak
Yaşamak
Yitirmekten korkmadan
Bir an
Sadece bir an
Düşün
Sen ve ben
Düşün
Sadece ikimiz
Hayat bizi teğet geçmiş
Bir bardak rakıya düşmüş keyfimiz
Meyhanedeyiz
Sen uzatmışsın elini kadehe
Ben çoktan dikmişim kafaya
Ah, şimdi
Şu an da
Seninle
Bir ömür…
Şişede rakı olmak vardı ya!
Düşün
Sen ve ben
Düşün
Masada bir şişe rakı
Masada iki kişilik aşk
Sen içiyorsun
Dünya duruyor
Benim başım dönüyor
Birazdan gitmeyi ezberletiyoruz kendimize
Birazdan susmayı
Sen, yağmur diyorsun
Yağmur yağıyor dışarıda
Ben umursamıyorum
Islanmak, diyorum
İlle de ıslanmak dışarıda
Bir an
Sadece bir an
Kısadır işte o an
Hesap!
Hesap ödeniyor
Perde kapanıyor
Film bitiyor
Başka bir günde
Başka bir yerde
Yeniden
Belki
Kim bilir
Gitme vakti geldiyse
Gidilmelidir
-Hoşçakal!
-Hoşçakal!
Alaturka makamında bir ses
Uzaktan
Kendine iyi bak!