Kahve Kokulu

Sıcacık bir geceymiş sesin

Kahve kokulu

Oturmuşsun ay ışığının sessizliğinde

Mavi bir kış çiçeğine

Bahar renginde şarkılar söylüyormuşsun

Dudaklarında kelebekler dans ediyormuş

Mışıl mışıl

Kuşlar söyledi

Böcek

Kabuğu çatlıyor kalbimin
Böcekler, böcekler…

Şimşek çakıyor, pencerem ıslak!

Göz çukurlarımda bir böcek
İki, üç…
Beş, altı böcek
Çok böcek

Perdeleri okşuyor rüzgar!

Kirpiklerim titriyor

Göz kapaklarım kapandı kapanacak

Üşüyorum!

Rüzgar içeride
Kirpiklerim Korkak
Çok korkak!
Bir böceğe battı batacak

Kesiyorum kirpiklerimi
Ölme böcek!

Gözlerim kapanıyor
Pencereyi örtmem gerek
Yağmur bana kadar yağacak!

Cinayet

Sadece ucu kesik bir ip vardı elimde
Ya uçurtmamı çalmıştı rüzgar
Ya da boynundan koparmıştım bir martının

Hayal meyal hatırlıyorum
Rüzgarı
Ve savrulan damlalalarını yağmurun

Geceydi
Evet, evet  gece!
Gökyüzünü rehin almıştı karanlık
Saçlarım dağınık, yüzüm sisliydi
Dudak kıvrımlarımda doğurgan bir yılan
Gözlerime doğru sürünüyordu

Sanki buz kırılıyordu şakaklarımda
Şakaklarımda  keskin bir sancı

Soğuk kan kokusunu hatırlıyorum
Çok soğuk!

Ya bir Şubat tanrısı ruhunu üflemişti içime
Ya da kalbini koparmıştım rahmindeki şeytanın

Geceydi
Karanlığın içindeydim
Hayal meyal hatırlıyorum
Kadının saçları dağınık
Yüzü sisliydi

Belki de katili bendim, bilmiyorum
Ucu kesik bir ip vardı yerde
Ve bir kadın

Yüzü, yüzümden bir parça!