Elenisa 2

Elenisa!

Gözlerinden dökülen bütün aşkları / Yıllarca
Kalbimin içine sakladım
Kalbim!
Ah, zavallı kalbim

Ne çok isterdim Elenisa, bir bilsen
Sen başkalarına ağlarken / Çoğalırken
Ellerini tutmaktan çok
Gözlerini tutmayı

En çok da
Gözlerin Elenisa
O aşka acemi gece gözlerin
Umudum
Düşüm
Nefesim…

Aç gözlerini Elenisa
Aç!
Yakışmıyor uyumak sana
Gecenin bir yarısı koynunda
Sana uzak bir kalbin

Bilsen Elenisa
Bir bilseeen…
Her gece seni inlerken / Yüreğim!
Ölüm kokuyor tenim
Nefesim…
Nefesim acıyor düşledikçe
Ve düşündükçe çıplaklığını
Her gece başka birinin gecesinde

D/üşüyorum

Bilsen Elenisa
Bir bilseeen!

Saat gecenin yine sensizliğinde / Ben
Ölürken

Şimdi,
Kim bilir sen

Hangi gecenin aşkısın
Beş dakikalık

Kelebeklerde Terk Etti Beni Kuşlardan Sonra

Çok  önceydi
Önceden biraz sonra
Dışarıda kar yağıyord
Soğuktu hava
İçeride gülüşün vardı
Yeni demlenmiş çay
Taze simit

Gülüşürdük herkesten uzak / öpüşürdük sıcacık

Akşam üstleri
Levrek
Rakı
Roka

GÜZELDİK

Çok sonraydı
Sonradan biraz önce
Dışarıda kar yağıyordu
Soğuktu hava
İçeride titrek bir sessizik
Ellerimi tutuyordun
Ellerimi ilk kez bu kadar korkuk tutuyordun
Dudakların üşüyordu

Dilinde iki kaçak kelime / İki bıçak
Bilelenmiş

Sus!
Dedim ya sana…

Biliyor musun
Kelebekler de terk etti beni / Kuşlardan sonra
Saksıdaki begonya da öldü
Bütün gün böceklerle konuştum
Sonra…
Sonra onlar da gittiler
Sen de gelmedin o gece
O gece hiç sabah olmadı

Dışarıda kar yağıyordu
Soğuktu hava

Dönsen

Hangi kentten başlasam seni unutmaya
Hep, aynı sokak ortasında buluyorum kendimi
Geçip gidenler hep sen
Bütün evleri sen dolu bir sokak

Sanki dünya bir karış İstanbul
İki avuç sen

DÖNSEN

Yalnızlık

Herkes dağılıp giderken

Bütün yaşamsal duyularını akıtıp yüzünden

Öylece duvara karşı kilitlenirsin

Bir ses!

Bir anahtar sesi

Bütün karanlıkları açmaya telaşlı

Bir anahtar sesi…

Duymak için zorlarsın kendini

YALNIZLIK !

Kendi kendine düğümlenmek gibi bir şey

Ya da çözülmek gibi,

Kendi kendinden…