Gülüşünde bir oda var
Orada yaşamak istiyorum…
Gülüşünde bir oda var
Orada yaşamak istiyorum…
Gel
Beraber harcayalım dedim hayatı
Benim kalbim
Senin kalbinde çarpsın
Artık düş kurmayacağım sana
Ve anlatmayacağım hiçbir çiçeğe
Dudaklarındaki kelebeğin hikayesini
Ay ışığına bırakacağım seni / USULCA
Koynumda uyurken yokluğun
Bir eylül gecesi
Yok, öyle değil Daha çok derinden gelen bir acı bu İçimde bir şehir yanmış gibi Ölmüş gibi bütün sokaklarımdaki benler Üstelik Kedilerim de kayıp Çiçeklerim kül Yok, öyle değil daha beteri Yapayalnız bir acı bu Ötesi sessizlik! Sanki kalbim bir şubat karanlığının, En soğuk gecesi Bir kuş intiharını sağıyor üstüme Üstelik Annem de öldü benim …
Sanki kafamın içinde doğurgan bir tanrı varDüşünen bir ben değilimBirçok benHepsi de birbirine yabancı Hiç, ama hiç susmuyorlarSürekli benle bir kavgaDertleri yaşamak tabiiUnutmuşum hepsini bir zaman aralığındaBir yudum hayat içirmemişimHaklılar. Ama ben de çok yorgunumBir ömürlük uykum varİstediğim,Annemin rahmindeki ölüm gibi,Sessiz bir uyku UyursamYeniden doğarım belkiHatırlarım kendimi sevmeyiUnutmam bir dahaKuşlara yemÇiçeklere su vermeyiVe seni Biliyor …
İnsanın kendinde kaybolması Sonsuz bir boşluk duygusu Ölmek gibi bir şey! Sanki göğüs kafesimin içinde, kalp değil de bir mezarlık var. İçimde kendi cesedimi taşıyor gibiyim. Nurşen Alıcıer
Sen
Ateşteki bakır
Sudaki isyan
Git
Gelmelerini sevmedim
Anlamadım lisanından
Git
Kar altında sev(iş)emez
Hiçbir Haziran